Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΑΡΠΑΓΗΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

Σύμφωνα με το μύθο, η Ευρώπη ήταν αδελφή του Κάδμου, ιδρυτή της Θήβας και κόρη του Αγήνορα και της Τηλέφασσας, ηγεμόνων της Φοινίκης. Όταν ενηλικιώθηκε η Ευρώπη μια μέρα πήγε στα λιβάδια για να παίξει με τις φίλες της και να μαζέψει λουλούδια. Εκεί συνάντησε τον θεό Δία. Ήταν τόσο όμορφη που ο θεός Δίας την ερωτεύτηκε και για την πλησιάσει μεταμορφώθηκε σε έναν ήρεμο, εύσωμο, δυνατό και όμορφο, λευκό ταύρο με μικρά κέρατα. Πήγε δίπλα της προσποιούμενος ότι βόσκει, σκεπτόμενος με τι τρόπο θα την κατακτούσε. Εκείνη τότε πλησίασε τον ταύρο - Δία και άρχισε να τον χαϊδεύει, γοητευμένη από την ωραία κορμοστασιά του και τη μυϊκή του δύναμη. Σε λίγο, δε δίστασε και να τον ιππεύσει. Τότε αυτός άρχισε να τρέχει με αστραπιαία ταχύτητα κατευθυνόμενος προς τη θάλασσα, την οποία  διέσχισε συνοδευόμενος από Τρίτωνες και Νηρηίδες και έφτασε στην Κρήτη. Η Ευρώπη έκλαιγε, μα δεν μπορούσε να πηδήσει, γιατί φοβόταν μη σκοτωθεί. Όταν επιβιβάστηκε στο νησί και έφτασε στη Μεσσαρά, ο ταύρος δεν φαινόταν πια, αλλά  τη θέση είχε πάρει ο Δίας που την πήρε από το χέρι και την οδήγησε στο Ιδαίο Άντρο. Καρπός των ερωτικών ενώσεων του Δία και της Ευρώπης στην Κρήτη ήταν ο Μίνωας, ο Ραδάμανθυς και ο Σαρπηδόνας.

Αργότερα, όταν ο Δίας εγκατέλειψε την Ευρώπη και πήγε στον Όλυμπο, η Ευρώπη πήρε για δεύτερο σύζυγό της το βασιλιά της Κρήτης Αστερίωνα, ο οποίος και υιοθέτησε  τα παιδιά που είχε αποκτήσει με τον Δία. Μετά το θάνατο του βασιλιά Αστέριωνα, το θρόνο της Κρήτης πήρε ο μεγαλύτερος από τους θετούς γιους του, ο Μίνωας,  ο πρώτος Έλληνας θαλασσοκράτορας και νομοθέτης.

Σύμφωνα με τον Λουκιανό, η πρώτη ερωτική ένωση του Δία και της Ευρώπης έγινε στο Δικταίο άντρο, το σπήλαιο δηλαδή όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε ο Δίας. («επεί δε επέβη τη νήσω (Κρήτη) ο μεν ταύρος ουκέτι εφαίνετο, επιλαβόμενος δε της χειρός o Ζεύς απήγε την Ευρώπην εις το Δικταίον άντρον ερυθριώσαν και κάτω ορώσαν…», Λουκιανός Σαμωσατέας, Ενάλιοι Διάλογοι, 15, 4)

Αντίθετα σύμφωνα με την παράδοση των Γορτυνίων, η ερωτική ένωση του Δία και της Ευρώπης έγινε στην περιοχή της Γόρτυνας, στη σκιά ενός πλατάνου που από τότε παρέμεινε αειθαλής, κάτι που αποτυπώνεται σε πάρα πολλά νομίσματά της πόλης αυτής.
Παιδιά του Δία και της Ευρώπης, σύμφωνα με τον Όμηρο, ήταν μόνο ο Μίνωας και ο Ραδάμανθυς (και οι δυο φέρονται ως κριτές στον Άδη των Ελλήνων): «μηδέ του κοσμολόητου Φοίνικα την κόρη ως αγαπούσα, που το Ραδάμανθυ μου γέννησε και τον ισόθεο Μίνω» (Ιλιάδα Ξ 310 – 322).
Αντίθετα, σύμφωνα με τον Ηρόδοτο (Α 2 και Α 170 - 173), ο Μίνωας ήταν γιος ενός Έλληνα, μάλλον Κρητικού, που δεν αναφέρει το όνομά του (υπονοεί τον βασιλιά Αστέριο) και της Ευρώπης, πριγκίπισσας της Φοινίκης και αδελφός όχι του Ραδάμανθυ, αλλά του Σαρπηδόνα, ο οποίος συνεπλάκη με το Μίνωα για το ποιος θα πάρει τη βασιλεία και ηττηθείς πήρε τους στασιαστές του και πήγαν στη Μίλητο της Μ. Ασίας.
Σύμφωνα όμως με τον Όμηρο, ο Σαρπηδόνας ήταν γιος του Δία και της Λαοδάμειας, κόρης του Βελλεροφόντη, του ήρωα και ηγεμόνα της Λυκίας: «Τρία παιδιά απ' αυτήν ανάστησε μετά ο Βελλεροφόντης, τον Ίσαντρο και τον Ιππόλοχο, στερνά τη Λαοδάμεια. Μαζί της πλάγιασε ο βαθύγνωμος ο Δίας, κι η Λαοδάμεια το χαλκαρματωμένο γέννησε ισόθεο Σαρπηδόνα» (Ιλιάδα Ζ 199 – 200).

(Πηγη; https://el.wikipedia.org/wiki/Αρπαγή_της_Ευρώπης)

Όταν πέθανε η Ευρώπη, την τίμησαν θεοί κι άνθρωποι και προς τιμή της έδωσαν στην ήπειρο το όνομά της. Τη λάτρεψαν και έκαμαν  γιορτή προς χάρη της, τα Ελλώτια,, γιατί ανασταινόταν η φύση κι έπλεκαν  στεφάνια, με περίμετρο 9 μέτρα περίπου,  σε κάθε Ελληνιστική πόλη-κράτος της Μεσσαράς . Η Ευρώπη ταυτίζεται με την πανάρχαια θεά της γονιμότητας στη Κρήτη, την μανά γη, στους αρχαίους χρόνους που επαναφέρει την ζωή την άνοιξη.  Το 9 μέτρα περίμετρο συμβολίζει το τέλος του έτους, δηλαδή εάν μετρήσουμε από μηδέν έως 9 στα δάκτυλα του χεριού μας τότε η αρίθμηση τελειώνει στο αριθμό 9 και αρχίζει καινούρια αρίθμηση δηλαδή καινούρια ζωή, νέα βλάστηση της φύσης, νέα ελπίδα της ζωής, νέο ξεκίνημα, νέο έτος κλπ  Η πρωτομαγιά στους αρχαίους λαούς ήταν η αρχή του έτους.

Πρόταση: Το Δίκτυο Συλλόγων Μεσσαράς φιλοδοξεί να ξαναζωντανέψει τα αρχαία δρώμενα και καλεί τα μέλη του και όλους τους συλλόγους της Μεσσαράς και τους κατοίκους της σε κάθε χωριό, την ημέρα της Πρωτομαγιάς να πλέξουν στεφάνι με περίμετρο 9 μέτρων με τα λουλούδια της φύσης και στο κέντρο του στεφανιού να υπάρχει λουλουδιασμένο το όνομα  Ευρώπης στα Ελληνικά ή Αγγλικά ή και τα δύο μαζί.

Παράλληλα, την ήμερα της Πρωτομαγιάς το Δίκτυο Συλλόγων Μεσσαράς με συνεργασία με το Σύλλογο Μαραθωνοδρόμων Κρήτης, οι ημεροδρόμοι  (μαραθωνοδρόμοι ως δίκτυο αθλητών) θα τρέξουν μεταφέροντας  στεφάνι με το όνομα της Ευρώπης στο κέντρο του, διασχίζοντας τη Μεσσαρά. Η διαδρομή θα έχει μήκος 37 χιλιόμετρα με αρχή τον κυκλικό κόμβο στα Πραιτώρια (όπου και οι αρχαιολογικοί χώροι στα Πραιτώρια ,Ροτάσι και Βάκιωτες) περνώντας από τον αρχαιολογικό χώρο Γόρτυνας και κατάληξη στον αρχαιολογικό χώρο Φαιστού και Αγίας Τριάδας, τερματίζοντας κοντά στο Τυμπάκι.  Επιπλέον συμβολισμό αποκτούν τα δύο χαρακτηριστικά βουνά της Μεσσαράς, καθώς το σημείο εκκίνησης ορίζεται βόρεια του μινωικού ιερού βουνού των Αστερουσίων, τον Κόφινα, και το σημείο τερματισμού της διαδρομής νότια της κορφής  Σέλα του Διγενή στον Ψηλορείτη (τα ιερά μικρά κέρατα του ταύρου). Κατά την διάρκεια της μεταφοράς του στεφανιού της ΕΥΡΩΠΗΣ από τους αθλητές, μπορούν, εάν θέλουν, να τρέξουν σε μικρή απόσταση από το στεφάνι και πολίτες.